مردانی با لباس های نظامی در مرز سوریه و عراق تصویر می گرفتند و پرچم های ملی و شبه نظامی را در هوا تکان می دادند. این گردهمایی یک جلسه ملاقات نبود، بلکه جهت آن ه
ترامپ در نخستین سال ریاست جمهوری با خاورمیانه چه کرد؟
عبارات مهم : ایران
مردانی با لباس های نظامی در مرز سوریه و عراق تصویر می گرفتند و پرچم های ملی و شبه نظامی را در هوا تکان می دادند. این گردهمایی یک جلسه ملاقات نبود، بلکه جهت آن ها پیروزی ای بود که به مشکل برایش جنگیده بودند. کشور عزیزمان ایران و متحدانش بعد از سال ها جنگ توانستند در سرزمین شام پیروز شوند.
ترامپ در نخستین سال ریاست جمهوری با خاورمیانه چه کرد؟
این گرد هم آیی جهت دشمن های کشور عزیزمان ایران نقطه اوج کابوس هایشان بود، لیکن اکنون کشور عزیزمان ایران و متحدانش قلمروی مهمی در لبه شمالی دنیا عرب را کنترل می کنند که از مرزهای کشور عزیزمان ایران تا دریای مدیترانه ادامه دارد.
این مراسم خوش حالی پیروزی در منطقه مرزی که در ماه نوامبر برگزار شد، از جهات زیادی لحظه ای مهم و تعیین کننده در سال 2017 بود. لیکن نشانگر زیاد کردن قدرت کشور عزیزمان ایران و به نوعی شکست سیاست خارجی آمریکا بود. جهت مدیر جمهور آمریکا که قول داده بود کشور عزیزمان ایران را سر جایش بنشاند و کارها اوباما در تعامل با کشور عزیزمان ایران را معکوس کند، شکست بزرگی بود که به طور غیرمنتظره ای باعث زیاد کردن رشد جمهوری اسلامی کشور عزیزمان ایران شد.
مردانی با لباس های نظامی در مرز سوریه و عراق تصویر می گرفتند و پرچم های ملی و شبه نظامی را در هوا تکان می دادند. این گردهمایی یک جلسه ملاقات نبود، بلکه جهت آن ه
ترامپ وعده داد که شکست داعش اولویت مهم اش در خاورمیانه خواهد بود و البته نیروهای آمریکا دررسیدن به این نشانه نقش کلیدی داشتند. ولی فرای این اولویت، سیاست آمریکا در منطقه سرشار از سردرگمی و تضاد است که متحدان آمریکا را متعجب و پراکنده کرده و تمام این ها به نفع رقبای واشنگتن تمام شده است است.
لرزشی که از اورشلیم شروع شد
جدیدترین نمونه سیاست های غلط ترامپ در ماه دسامبر بود که علی رغم توصیه های عمومی و نزدیک ترین متحدان عرب ازجمله عربستان سعودی و اردن، اورشلیم را پایتخت اسرائیل اعلام کرد.
ممکن است تظاهرات خیابانی علیه ترامپ فروکش کرده باشد، ولی کارها وسیع تری از سوی رقیبان صورت خواهد گرفت که منتظرند بدون هیچ معطلی بر کاستی های آمریکا سرمایه گذاری کنند. یک هفته بعد از اعلام این خبر، رهبران مسلمان در جلسه ای اضطراری در استانبول تصمیم “پوچ و باطل” ترامپ را نشانه ای از عدم صلاحیت آمریکا به عنوان واسطه ای بی طرف در روند صلح اسرائیل و فلسطین دانستند.
ترامپ در نخستین سال ریاست جمهوری با خاورمیانه چه کرد؟
“محمود عباس” مدیر تشکیلات خودگردان فلسطین گفت “آمریکا تصمیم گرفته صلاحیت خود به عنوان واسطه را زیر سؤال ببرد و نقشی در روند صلح نداشته باشد. آن ها تعصب و جانب داری کامل خود از اسرائیل را نشان دادند.”
این در حالی است که محمود عباس در ماه مه به کاخ سفید سفر کرد و به ترامپ گفت “باوجود تو ما امیدواریم.”
مردانی با لباس های نظامی در مرز سوریه و عراق تصویر می گرفتند و پرچم های ملی و شبه نظامی را در هوا تکان می دادند. این گردهمایی یک جلسه ملاقات نبود، بلکه جهت آن ه
در پی ردِ نقش مؤثر آمریکا در مذاکرات اسرائیل- فلسطین، گروه بزرگی از قدرت های منطقه ای ازجمله رجب طیب اردوغان، حسن روحانی، پادشاه اردن “عبدالله دوم” و امیر قطر “تمیم ال ثانی” جهت اشغال کرسی ریاست قدم پیش گذاشتند.
ترامپ در نخستین سال ریاست جمهوری با خاورمیانه چه کرد؟
حال وظیفه ساخت و پیاده سازی سیاست های آمریکا در خاورمیانه و مقابله با چالش های تازه بر عهده داماد سی وشش ساله ترامپ “جرالد کوشنر” هست. از هر لحاظ که نگاه کنیم کوشنر یک کارآموزِ مبتدی است که به عنوان مدیر یکسان یک شرکت تأمین کننده مالی زیرساخت های اسرائیل در کرانه باختری فعالیت کرده هست. این فعالیت در مقررات بین المللی غیرقانونی است.
درعین حال اکثر سمت های دیپلماتیک کلیدی در منطقه خالی مانده هست. هشت سفارت آمریکا در خاورمیانه ازجمله در مصر، ترکیه، اردن و عربستان سعودی بدون سفیر هستند و تحت رهبری ناکارآمد رکس تیلرسون قرار دارند. دولت ترامپ توجهی به توصیه های دیپلمات های باتجربه و آشنا شده است ندارد و تازه کارها فرمان را در واشنگتن به دست گرفته اند. کمربندها را محکم ببندید!
آدمِ ترامپ در خاورمیانه
نزدیک ترین متحد ترامپ در خاورمیانه شاهزاده سی ودوساله عربستان “محمد بن سلمان” است که در منزل دست به کارها جسورانه ای زده هست، مانند اجازه رانندگی زنان، گشایش سینماها و البته محاسبات غلط و فاجعه بار در خارج از کشور.
ولیعهد عربستان عامل مهم اغتشاش های زیادی آشنا می شود، ازجمله جنگ های فاجعه آمیز در یمن، تحریم بی اثر قطر (که این کشور غنی در نفت و گاز را به کشور عزیزمان ایران نزدیک تر کرد)، استعفای عجیب “سعد الحریری” نخست وزیر لبنان (که در نخستین وقت استعفای خود را بعد گرفت) و بازداشت کوتاه “صبیح المصری” بانکدار میلیاردر اردنی- فلسطینی (که مدیر “Arab Bank” است و مهم ترین حامی مالی دولت اردن و سرمایه گذار مهم در سرزمین های فلسطینی است).
همه این تلاش ها جهت متقاعد کردن تعدادی از قدرت ها محلی به حمایت از عربستان بود، ولی تاکنون تنها دست آوردش ایجاد موجی از احساسات ضد سعودی در سراسر منطقه بوده است.
در همین حال، آمریکا با تشویق اسرائیل و عربستان تلاش دارد اتحادی جهت مقابله باقدرت رو به زیاد کردن کشور عزیزمان ایران تشکیل دهد. بیش از ده سال تحریم و انزوای دیپلماتیک نفوذ رو به رشد کشور عزیزمان ایران را خنثی نکرد و انتظار نمی رود که مجموعه ای از کشورهای منحرف و پر اختلال بتوانند با سرپرستی یک ابرقدرت بلاتکلیف و بی نظم راه به جایی ببرند. بدهید ترتیب روند صلح فلسطین- اسرائیل که حتی در مناسب ترین وقت ها نیز امری سخت بوده، در شرایط فعلی یک “مأموریت غیرممکن” است.
روسیه جا پای خود را محکم کرد
افزایش قدرت و نفوذ کشور عزیزمان ایران در منطقه با حضور پررنگ تر روسیه همزمان شده است است.
در سپتامبر 2015، ولادیمیر پوتین مدیر جمهور روسیه به کمک بشار اسد رفت و نیروهای زمینی و هوایی در اختیارش قرار داد که با همراهی نیروهای کشور عزیزمان ایران توانستند شعله جنگ داخلی را کم کنند. در دسامبر امسال پوتین توانست با حضور در پایگاه هوایی حمیمیم در سوریه “تکمیل مأموریت” را مراسم خوش حالی بگیرد و اعلام کند نیروهای روس به تدریج خاک این کشور را ترک خواهند کرد.
روسیه همزمان روابطش با ترکیه که عضو ناتو است را اصلاح بخشید. مسکو و آنکارا حامیان مهم مذاکرات صلح در قزاقستان بودند که آمریکا در آنجا نقش یک ناظر منفعل را داشت. ترکیه جهت خرید سیستم موشکی S-400 با روسیه قرارداد امضاء کرد.
جرئت و جسارت روسیه نیز باعث تضعیف عضلات دیپلماتیک آمریکا شد. حمایت آمریکا از مبارزهای کرد در شمال سوریه ضربه محکمی به روابط آمریکا- ترکیه وارد کرد. ترکیه ادعا می کند مهم ترین جناح کرد در این کشور “پ ک ک” است که از سال 1984 در جنگ جدایی طلبانه علیه دولت ترکیه هستند.
از این بحران به آن بحران
درهرصورت سردرگمی هر لحظه جزئی از سیاست های آمریکا در خاورمیانه بوده هست. باراک اوباما در مورداستفاده ی دولت سوریه از سلاح های شیمیایی خط قرمز تعیین کرد، ولی زمانی که در ماه اوت 2013 از سلاح شیمیایی استفاده شد، آمریکا نتوانست کاری بکند. دولت اوباما راجع به حمایت یا عدم حمایت از شورشیان سوریه مردد بود، درنهایت آن قدر به آن ها سلاح داد که بتوانند با دولت اسد بجنگند، ولی نه آن قدر که بتوانند پیروز شوند. اکنون شورشیان سوریه در آستانه شکست هستند.
دولت ترامپ این غلط های را به ارث برد و با ترساندن به لغو قراردادهای بین المللی مانند توافق هسته ای ایران، به سرعت بر تعداد غلط های افزود.
آمریکا اکنون آمادگی خود جهت موضع تهاجمی تر در قبال کشور عزیزمان ایران را اعلام کرده هست. هفته گذشته “نیکی هیلی” سفیر آمریکا در شرکت ملل ادعا کرد بقایای موشک پرتاب شده است به عربستان در کشور عزیزمان ایران ساخته شده است اند. به نظر می رسید هیلی تلاش دارد زمینه را جهت تشکیل ائتلافی دیگر علیه کشور عزیزمان ایران آماده کند. آخرین ائتلاف که شکل گرفت چندان خوب پیش نرفت.
متحدان قدیمی واشنگتن در اروپا هرروز زیاد از او فاصله می گیرند و خود را از عوامل ایجاد بحران در خاورمیانه (آمریکا و عربستان) دور می کنند. همان طور که اتحاد کشورهای غربی سست می شود، روسیه پیوندهای متقابلش با کشور عزیزمان ایران و ترکیه را محکم تر می کند.
فرارو
واژه های کلیدی: ایران | ترکیه | روسیه | آمریکا | اسرائیل | عربستان | اسرائیل | عربستان | خاورمیانه | دولت ترامپ | عربستان سعودی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
